Avusturya’da özel bir firmada optimize raportörü olarak çalışan ve doğuştan tek böbreği olan 2 çocuk babası Kürşat Özkan’a 5 yıl önce böbrek yetmezliği teşhisi konuldu. Doktorların 6 ay önce nakil olması gerektiğini söylediği Özkan’a, Avusturya’da uygun böbrek bulunamadı. Kayseri’de yaşayan ve tansiyon hastası olan teyzesi Songül Canpolat ise yeğenine böbreğini bağışlamak istedi. Doktorların zayıflaması gerektiğini söylediği Canpolat, 6 ay boyunca egzersiz yaparak haftada 3 gün Erciyes Üniversitesi (ERÜ) Tıp Fakültesi Hastanesi’ne giderek, düzenli kontrol yaptırdı. 6 ay sonra 15 kilo verip 80 kilodan 65 kiloya düşen Songül Canpolat’ın böbreği uygun bulunarak yeğeni Kürşat Özkan’a nakledildi. Başarılı geçen operasyon sonrası teyze-yeğen taburcu edildi.
Yeğeni için ameliyat olduğunu anlatan Songül Canpolat, “Yeğenimin böbreğe ihtiyacı olduğunu duyduğum zaman Erciyes Üniversitesi’ne geldim. Doktorlarla görüştüm. Tansiyon hastası olduğum için zayıflayınca böbreğimi yeğenime verebileceğimi söyledi. Güzel bir yol çizdiler. 80 kilodan 65 kiloya düştüm. Yürüyüş ve diyet yaparak kilo verdim. Bunun sonucunda böbreğimi yeğenime hediye ettim. 6 ay boyunca günde sabah-akşam 20 bin adım atarak zayıfladım. Hipertansiyon hastası böbrek veremiyormuş ama ben zayıfladığım için verebileceğimi belirttiler. Tansiyon hastası olduğum için 12 gün hastanede kontrollerim yapıldı. Güzel bir tedavi uygulandı. Ardından yapılan kontroller sonrası böbreğimi nakledebileceğimi söylediler ve böbreğimi bağışladım” ifadelerini kullandı.
‘TAMAMEN SAĞLIĞINA KAVUŞMASINI HEYECANLA BEKLİYORUM’
Yeğenine Avusturya’ya uygun böbrek bulunamaması sonrası üzüldüğünü de anlatan Canpolat, “Yeğenimle telefonla konuşurken böbrek ihtiyacı olduğunu söyledi. Ben hemen ertesi gün doktora gittim. Doktorlar zayıflamam gerektiğini söyledi. O gün zayıflamaya başladım. Yeğenimin kurtulması beni çok mutlu etti. Onun gözlerinin gülmesi, hayata umut dolu bakması beni mutlu etti. Böbreğinden dolayı üzgündü. Onun üzüntüsü bana çok üzüntü veriyordu. Onun mutluluğu bana çok haz verdi. Hiç pişman değilim. Büyük bir istekle böbreğimi verdim. Tamamen sağlığına kavuşmasını da büyük bir heyecanla bekliyorum. Bütün insanların başkalarına hayat olmasını ve organlarını bağışlamasını istiyorum. Korkmasınlar” diye konuştu.
‘TEYZEMİN YAPTIĞINI HER İNSAN YAPMAZ’
Doğuştan tek böbreği olduğunu söyleyen Kürşat Özkan ise “5 yıl önce böbrek yetmezliği tespit edildi. Avusturya’da ailemden ve çevremden uygun böbrek bulamadık. Teyzeme durumu anlattım. O da ‘Ben deneyeceğim’ dedi. Sağ olsun uzun bir süreç sonunda kilo verdi. Sonunda da bana böbreğini verdi. Mutluyum. Yakın zamanda yurt dışına geri döneceğim. Bu yolda emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. Teyzemin yaptığını her insan yapmaz. Ona minnettarım” ifadelerini kullandı.
DOÇ. DR. TALİH: GÜVENLİ ELLERDE YAPILAN HER ŞEY ÇOK KIYMETLİ OLUYOR
Böbrek nakli ameliyatını yapan ERÜ Tıp Fakültesi Organ Nakli Merkez Müdürü ve Organ Nakil Cerrahı Doç. Dr. Tutkun Talih de “Nefroloji ekibi ile çok güzel işler yapmaya devam ediyoruz. Organ nakli öncesi ve sonrası için uzun bir süreç. Nefrolojinin büyük bir emeği var. Cerrahinin buna katkısı var. Hastamız da Avusturya’dan gelerek bizi tercih etti. Nefrolojinin uzun gayretine büyük saygı duyarak geldi. Güvenli ellerde, güvenli şekilde yapılan her şey çok kıymetli oluyor. Biz de bunu yapmaya devam edeceğiz. Biz bir ekibiz. İnşallah insanların yüzünü güldürmeye devam edeceğiz” dedi.
‘TEYZESİ İLK BAŞVURDUĞUNDA AŞIRI KİLOLUYDU’
ERÜ Tıp Fakültesi Nefroloji Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Murat Hayri Sipahioğlu ise “Güzel ve başarılı bir ameliyata imza attık. Kürşat’ın diğer hastalardan ilginç bir hikayesi var. Kürşat’a böbreğini teyzesi verdi. Teyzesinin hikayesi de büyük bir fedakarlıktan geçiyor. Teyzesi bize ilk başvurduğunda aşırı kiloluydu. Bu nedenle böbrek vericisi olması uygun değildi. Azmetti ve yeğeni için kısa bir süre içinde 15 kilo verdi. Sonrasında yaptığımız incelemelerde artık tansiyonunun bir problem olmadığını gördük. Daha sonra da Kürşat’a başarılı bir nakil operasyonu gerçekleştirdik” diye konuştu.
